Θέμα 3 Ενημέρωση των μαθητών για πανδημίες και άλλες παγκόσμιες κρίσεις με βάση το αναπτυξιακό τους επίπεδο
Είναι σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να ενημερώνουν τους μαθητές (και τους γονείς τους) για την πανδημία Covid-19, να απαντούν σε ερωτήσεις και να τους βοηθούν να επεξεργάζονται τις ανησυχίες τους.
-
Ο Covid-19 είναι μια ασθένεια, παρόμοια με τη γρίπη, αλλά λιγότερο συνηθισμένη- οι περισσότεροι άνθρωποι που προσβάλλονται από αυτή δεν αρρωσταίνουν σοβαρά.
-
Τα παιδιά και οι έφηβοι που προσβάλλονται από τον ιό έχουν γενικά μόνο ήπια έως μέτρια συμπτώματα και αναρρώνουν χωρίς να χρειάζονται ιατρική φροντίδα.
-
Ο ιός Covid-19 μπορεί να μεταδοθεί εύκολα από άτομο σε άτομο, γι' αυτό τα σχολεία είναι κλειστά για να μην αρρωστήσουν πολλά άτομα ταυτόχρονα.
-
Δεν ξέρουμε πότε θα ανοίξουν ξανά τα σχολεία, αλλά όταν ανοίξουν, τα σχολικά μαθήματα θα βοηθήσουν τους μαθητές να προσαρμοστούν. Μαθητές σε όλο τον κόσμο είναι εκτός σχολείου, δεν είστε μόνοι σας & δεν θα μείνετε πίσω από άλλους μαθητές.
-
Είναι φυσιολογικό να έχετε διαφορετικά συναισθήματα ταυτόχρονα - ενθουσιασμένοι που δεν θα είστε στο σχολείο, λυπημένοι που δεν θα δείτε τους δασκάλους ή τους φίλους σας, απογοητευμένοι που οι εκδηλώσεις ακυρώνονται, ανήσυχοι για το τι θα συμβεί στη συνέχεια, βαριεστημένοι στο σπίτι, ανήσυχοι για τους συγγενείς σας.
Πώς να μιλήσετε σε παιδιά ηλικίας 6 έως 12 ετών – Λάβετε υπόψη τα παρακάτω βασικά σημεία:
-
Τα παιδιά θα πρέπει να έχουν ευκαιρίες για κοινωνική υποστήριξη- είναι ζωτικής σημασίας για να ξεπεράσουν δύσκολες εμπειρίες
-
Εάν αισθάνονται αποκομμένα από το κοινωνικό σύνολο & βιώνουν άγχος, ανησυχία, απογοήτευση, ενθαρρύνετέ τα να βγαίνουν από το σπίτι όταν είναι δυνατόν για να βλέπουν/συναντούν άλλα μέλη της κοινότητας.
-
Προτείνετε τρόπους καθημερινής επικοινωνίας με συμμαθητές, φίλους και συγγενείς, π.χ. μέσω βιντεοκλήσης, αποστολής \μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή γραπτών μηνυμάτων.
-
Επικυρώστε τα συναισθήματά τους - είναι φυσιολογικό να έχουν υπερβολική ενέργεια, να κλαίνε ή να βιώνουν άγχος αποχωρισμού κατά τη διάρκεια κρίσεων. Εάν αυτά τα προβλήματα επιμένουν για περισσότερο από 2 εβδομάδες, ενημερώστε την οικογένεια.
-
Αφήστε τα να κάνουν ερωτήσεις
-
Μιλήστε για τη σύνδεση που μοιράζονται τώρα με εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο. Είμαστε πραγματικά όλοι μαζί σε αυτό και αυτή η περίοδος θα μείνει στα βιβλία της ιστορίας.
Πώς να μιλήσετε σε εφήβους 12 έως 18 ετών – Λάβετε υπόψη τα παρακάτω βασικά σημεία:
-
Ενθαρρύνετε τους μαθητές να διατηρούν σχέσεις με τον κοινωνικό τους περίγυρο- είναι σημαντικό να επικοινωνούν με τους συνομηλίκους και την οικογένειά τους σε καθημερινή βάση.
-
Διαβεβαιώστε τους ότι είναι σύνηθες να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, να νοσταλγούν τον τρόπο που ήταν τα πράγματα, να λυπούνται που δεν βλέπουν ανθρώπους, να ανησυχούν για τους συγγενείς, να απογοητεύονται για την ακύρωση εκδηλώσεων, να βαριούνται και να νιώθουν μοναξιά.
-
Συζητήστε πώς να φροντίζουν τον εαυτό τους: η διατήρηση μιας δομής στην ημέρα τους είναι σημαντική. Το να γνωρίζουν πώς θα κυλήσει η μέρα μπορεί να βοηθήσει να περάσετε πιο εύκολα.
-
Το είναι δραστήρια είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να παραμείνουν ψυχικά υγιείς κατά τη διάρκεια αυτής της αβέβαιης περιόδου και να αντιμετωπίσουν την ανησυχία, τη θλίψη και την απομόνωση.
-
Ενθαρρύνετε το να βρουν χρόνο για διανοητική ξεκούραση - ακόμη και 5 λεπτά την ημέρα για μια πρακτική χαλάρωσης μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του στρες, στην ενίσχυση της συγκέντρωσης και στη βελτίωση του ύπνου.
Αντιμετώπιση σκέψεων ανησυχίας
- Όταν βρισκόμαστε υπό πίεση, ο εγκέφαλός μας συχνά κάνει περισσότερες σκέψεις ανησυχίας απ’ ό,τι συνήθως. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι το μυαλό σας τρέχει ή κολλάει σε μικρά πράγματα που προηγουμένως δεν σας ενοχλούσαν. Το να έχετε πολλές σκέψεις ανησυχίας μπορεί να οδηγήσει στο να αισθάνεστε νευρικότητα και άγχος.
- Όταν αντιμετωπίζουμε άγχος ή αβεβαιότητα, ο εγκέφαλός μας είναι σχεδιασμένος να εστιάζει σε προειδοποιητικά σημάδια κινδύνου. Αυτή η αντίδραση «μάχης», «φυγής» ή «παγώματος» αυξάνει τους καρδιακούς μας παλμούς και μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα και σφιγμένοι. Ένας τρόπος για να νιώσουμε καλύτερα είναι να εντοπίσουμε την πηγή του άγχους μας και να χρησιμοποιήσουμε γνωσιακές τεχνικές για να ηρεμήσουμε. Μπορείτε να βοηθήσετε τους μαθητές να μάθουν να αναγνωρίζουν τις σκέψεις ανησυχίας και να τις αντικαθιστούν με πιο θετικές, χρήσιμες σκέψεις – παρακάτω ένας πίνακας με παραδείγματα σκέψεων ανησυχίας και πώς να τις αντικαταστήσουν με άλλες, πιο λειτουργικές.
