Θέμα 3 Κοινωνικοί και ατομικοί παράγοντες κινδύνου

Η πληροφοριακή πανδημία (infodemic) είναι ο υπερβολικός όγκος πληροφοριών που συμπεριλαμβάνει τις ψευδείς ή παραπλανητικές πληροφορίες σε ψηφιακά και φυσικά περιβάλλοντα κατά τη διάρκεια μιας υγειονομικής επιδημίας.

Αποτελέσματα:

• Σύγχυση
• Συμπεριφορές ανάληψης κινδύνου

Για τη φωτογραφία αυτή από Άγνωστο Συντάκτη έχει αποκτηθεί άδεια χρήσης CC BY-SA-NC

Απόκλιση των πολιτικών στάσεων από το κέντρο προς τα ιδεολογικά άκρα. Οι περισσότερες συζητήσεις για την πόλωση στην πολιτική επιστήμη εξετάζουν την πόλωση στο πλαίσιο των πολιτικών κομμάτων και των δημοκρατικών συστημάτων διακυβέρνησης.

Οι προνομιούχες κοινότητες με εύκολη πρόσβαση σε γνώστες είναι πιο πιθανό να προστατευθούν από την παραπληροφόρηση, αλλά αν η ομοφιλία είναι πολύ υψηλή και οι κοινότητες απομονώνονται περισσότερο, τότε οι ευάλωτες κοινότητες με λίγους ή καθόλου γνώστες θα έχουν μικρή πρόσβαση στις πιο εύπορες κοινότητες και τους πόρους τους.

Τα κρούσματα ιλαράς στην Ανατολική Ευρώπη και σε ορισμένες περιοχές των ΗΠΑ έχουν συνδεθεί με τη ρωσική παρέμβαση και προπαγάνδα, στόχος της οποίας είναι να πείσει τους ανθρώπους ότι τα εμβόλια είναι επιβλαβή, ώστε να τους επηρεάσει και να μην εμβολιαστούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid – 19.

Όπως φαίνεται εδώ, οι πεποιθήσεις των προνομιούχων και των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων έχουν διαφορετικές συμπεριφορές. Καθώς αυξάνεται η ομοφιλία (δηλαδή καθώς αυξάνεται η δημοτικότητα-ομοιότητα), οι πεποιθήσεις της προνομιούχου κοινότητας τείνουν προς την αλήθεια, ενώ οι πεποιθήσεις της περιθωριοποιημένης κοινότητας βρίσκονται κάτω από το κατώτατο όριο πεποιθήσεων που δημιουργείται από τη διακεκομμένη γραμμή, οδηγώντας τους φορείς της κοινότητας αυτής στη διενέργεια της λανθασμένης ενέργειας.

Η θεωρία αυτή υπονοεί ότι τα ΜΜΕ έχουν τη δύναμη να εγχέουν ιδιαιτέρως επιδραστικά μηνύματα απευθείας σε παθητικά και ευαίσθητα ακροατήρια. 

Τα εν λόγω ακροατήρια δεν έχουν στη διάθεσή τους άλλες πηγές πληροφόρησης με τις οποίες να μπορούν να συγκρίνουν τα μηνύματα των ΜΜΕ, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτά τα μηνύματα.

Η θεωρία του καθορισμού της ατζέντας αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η ειδησεογραφική κάλυψη από τα ΜΜΕ καθορίζει ποια θέματα θα βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής του κοινού.

Παρουσιάστηκε το 1972 από τους Maxwell McCombs και Donald Shaw.

Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των θεμάτων που οι πολίτες του Chapel Hill, N.C. θεωρούσαν σημαντικά και των ιστοριών που προβάλλονται από τα τοπικά και εθνικά ΜΜΕ.